18 Μαρ 2012
«Ακολουθήστε το παράδειγμα της Ισλανδίας απέναντι στο ΔΝΤ» - Βίντεο
Ο Iσλανδός ακτιβιστής Horour Torfason, που πριν από 3,5 χρόνια πρωτοστάτησε στον αγώνα τον Ισλανδών πολιτών ενάντια στις πρακτικές του ΔΝΤ και του τραπεζικού συστήματος, καταφέρνοντας μέσα σε πέντε μήνες να ρίξει την κυβέρνηση, ανοίγει την καρδιά του στο koutipandoras.gr.
Με βάση τις δικές του εμπειρίες από την Ισλανδία, μιλά για τη σημερινή κατάσταση στη χώρα του, τις αγορές, την Ευρωζώνη, τη δίκη του Ισλανδού πρωθυπουργού καθώς επίσης και τις βαθύτατες αλλαγές που έγιναν στην ισλανδική κοινωνία, ως αποτέλεσμα των αγώνων των πολιτών.
Παράλληλα καταφέρεται κατά του τραπεζικού συστήματος διεθνώς, το οποίο παρομοιάζει με «καρκίνο», καταγγέλλει τη διαφθορά του πολιτικού συστήματος όχι μόνο στη χώρα του αλλά και στην Ελλάδα και προτρέπει τους Έλληνες να ακολουθήσουν το παράδειγμα της χώρας του, απέναντι στο ΔΝΤ, τις αγορές αλλά και το πολιτικό σύστημα.
Πηγή: koutipandoras.gr
Τρομακτικό τοπίο στην Αυστραλία
Ιστοί από αράχνες κάλυψαν τα πάντα
Στην περιοχή της Wagga Wagga στη Νέα Νότια Ουαλία, υπήρξε πρόσφατα μια μεγάλη πλημμύρα που έπληξε ένα εκατομμύριο αράχνες. Για να σωθούν από το θάνατο,ανέβηκαν στα δέντρα, σε σπίτια και ψηλή βλάστηση
REUTERS/Daniel Munoz
Το μυστήριο της κατασκευής της πυραμίδας της Γκίζας
Ακόμα και αν είχαμε ελικόπτερα, τρακτέρ και φορτηγά στη διάθεσή μας, θα ήταν δύσκολο να κατασκευάσουμε σήμερα τη Πυραμίδα της Γκίζας. Το κτίσμα χρονολογείται περίπου πριν από 4.500 χρόνια και είναι τόσο εντυπωσιακό, ώστε κάποιοι άνθρωποι θεωρούν πως το έφτιαξαν εξωγήινοι. Με την εξέλιξη της τεχνολογίας, ωστόσο, οι επιστήμονες έχουν αναπτύξει θεωρίες για την κατασκευή της και πολύ σύντομα μπορεί να τους ζητηθεί να τις εφαρμόσουν.
Ο Jean-Pierre Houdin είναι ένας Γάλλος αρχιτέκτονας που, σε συνεργασία με την εταιρία 3D γραφικών Dassault Systems, η οποία του έδωσε τα κονδύλια, προσπαθεί να δημιουργήσει ένα εικονικό μοντέλο της διαδικασίας κατασκευής της πυραμίδας. Παράλληλα, μια ομάδα επιστημόνων του Πανεπιστημίου Laval στο Κεμπέκ σχεδιάζει τώρα μια υπέρυθρη απεικόνιση, η οποία θα μπορούσε να μας δώσει μια πιο εσωτερική ματιά στη σπειροειδή ράμπα που φαίνεται πως υπήρχε στο εσωτερικό του κτιρίου.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: Η πυραμίδα της Γκίζας έχει 756 μέτρα μήκος σε κάθε πλευρά και 481 μέτρα ύψος. Αποτελείται από 2.3 εκατομμύρια πέτρες, που ζυγίζουν περίπου 3 τόνους η καθεμία, με συνολική μάζα 6,5 εκατομμύρια τόνους. Ο θρύλος λέει ότι το κτίριο φτιάχτηκε σε διάστημα 20 ετών και ο ρυθμός χτισίματος απαιτούσε χιλιάδες σκλάβους να δουλεύουν νυχθημερόν.
Σύμφωνα με την θεωρία του Houdin, το κάτω μέρος της πυραμίδας κατασκευάστηκε από πέτρες που σύρθηκαν πάνω σε μια εξωτερική ράμπα. Αλλά για όλη την υπόλοιπη πυραμίδα οι Αιγύπτιοι έφτιαξαν μια άλλη, εσωτερική ράμπα με ανοδική πορεία, η οποία ειχε είχε ελαφριά κλίση και πάνω σε αυτή τοποθετούνταν οι ογκόλιθοι.
Για να ξαναφτιάξουμε σήμερα μια τέτοια πυραμίδα θα χρησιμοποιούσαμε οχήματα, γερανούς και ελικόπτερα και γύρω στους 2.000 εργαζόμενους. Η κατασκευή θα διαρκούσε πέντε χρόνια και θα κόστιζε 5 δισ. δολλάρια. Για να υπολογίσει το κόστος, ο Houdin και οι συνεργάτες του βασίζονται στο κόστος της κατασκευής του φράγματος Hoover στο Κολοράντο κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης, του οποίου ο όγκος είναι περίπου ίσος με αυτόν της πυραμίδας της Γκίζας.
«Είμαι αρκετά σίγουρος ότι μπορούσαμε να κάνουμε το ίδιο και σήμερα, και θα ήταν η πιο οικονομική μέθοδος», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Houdin στο Life's Little Mysteries. Υπάρχουν βέβαια δύο βασικές διαφορές μεταξύ της πυραμίδας του τότε και του τώρα. Πρώτον, αντί για τους ανθρώπους που φορτώνονταν για να κουβαλήσουν τις πέτρες, τώρα αυτές θα μεταφέρονταν με ένα είδος κινητήρα. Για τα τελευταία 10-15 μέτρα της κορυφής θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ένας μικρός γερανός, ακολουθώντας το μοτίβο του κτισίματος των ουρανοξυστών.
Όσο ο Houdin φτάνει πο κοντά στο να λύσει το μυστήριο της κατασκευής της πυραμίδας της Γκίζας, έχει ήδη ξεκινήσει ένας άλλος διαγωνισμός για την δημιουργία ενός παρόμοιου κατασκευαστικού μοντέλου.
Η Earth Pyramid Project, με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο, συγκεντρώνει κεφάλαια για να στήσει μια πυραμιδική δομή με το όνομα «Πυραμίδα της Γης» σε μια θέση που δεν έχει ακόμα αποφασιστεί, χτισμένη από ογκόλιθους που προέρχονται από όλο τον κόσμο. Θα περιέχει μια χρονοκάψουλα, που θα ανοίξει σε 1000 χρόνια από τώρα.
Η Πυραμίδα της Γης, που θα χρηματοδοτηθεί από κυβερνήσεις και οργανισμούς σε όλο τον κόσμο, δεν θα παρέχει μόνο ένα παράθυρο στο σημερινό πολιτισμό για τις μελλοντικές κοινωνίες, αλλά θα χρησιμεύσει και ως μια ευκαιρία να δοκιμάσει ο Houdin τη θεωρία του για την κατασκευή της Πυραμίδας της Γκίζας.
Πηγή: tvxs.gr
Σχιστολιθικό φυσικό αέριο: νέα ενεργειακή πηγή ή σοβαρή απειλή για το περιβάλλον;
Η αναζήτηση νέων ενεργειακών πηγών ποτέ δε σταματά και ένα από τα πιο πρόσφατα «ευρήματα» της έρευνας είναι το σχιστολιθικό φυσικό αέριο (shale gas) που αντλείται από τα πετρώματα με μεθόδους και αποτελέσματα που διχάζουν.
Τα μέλη της επιτροπής Περιβάλλοντος του ΕΚ, συναντήθηκαν με ειδικούς και εκπροσώπους επιχειρήσεων για αν εξετάσουν τα υπέρ και τα κατά μιας τεχνολογίας που υπόσχεται πολλά ως προς την ενεργειακή επάρκεια αλλά για πολλούς αποτελεί σοβαρή απειλή για περιβάλλον και άνθρωπο.
Το σχιστολιθικό φυσικό αέριο αντλείται με τη χρήση νερού και διαλυτών υπό πολύ υψηλή πίεση και σε μεγάλο βάθος που μπορεί να φθάνει και τα 2 χλμ κάτω από την επιφάνεια της Γης, μια διαδικασία που αποκαλείται υδραυλική ρωγμάτωση (hydraulic fracturing ή «fracking»).
Ωστόσο η εμπειρία από τις ΗΠΑ και άλλες χώρες στις οποίες έχει δοκιμασθεί έχει δείξει ότι υπάρχουνσοβαρότατα τεχνικά και περιβαλλοντικά εμπόδια, από την τοξική ρύπανση που προκαλείται στην περιοχή γύρω από τις μονάδες άντλησης, μέχρι τη μόλυνση του υδροφόρου ορίζοντα με μεθάνιο αλλά ακόμα και την πρόκληση σεισμών.
Μάλιστα υπάρχουν καταγεγραμμένες περιπτώσεις υπογείων εκρήξεων που προκάλεσαν μέχρι και την κατάρρευση κτιρίων λόγω της συγκέντρωσης μεθανίου στο υπέδαφος.
Εισηγητής του ΕΚ για το θέμα είναι ο Πολωνός ευρωβουλευτής του ΕΛΚ, Bogusław Sonik. Στην ημερίδα του ΕΛΚ ο Robert B Jackson του αμερικανικού πανεπιστημίου Duke, επεσήμανε την ανάγκη για εξαιρετικά προσεκτικό σχεδιασμό της διάθεσης του μολυσμένου νερού που προκύπτει από τη διαδικασία άντλησης, κάτι που ενδεχομένως μπορεί να λυθεί ως έναν βαθμό με τη συνεχή ανακύκλωσήτου για τον ίδιο σκοπό.
Από το πανεπιστήμιο Carnegie Mellon, η Paulina Jaramillo σημείωσε από την πλευρά της ότι το σχιστολιθικό αέριο δεν είναι «πράσινο» καθώς υπάρχουν εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα και μεθανίου και κατά την άντλησή του ενώ συμφώνησε ότι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα είναι τα απόβλητα.
Σε αυτό, ο Γάλλος ερευνητής Didier Bonijoly του ινστιτούτου BRGM, συμπλήρωσε ότι τα χημικά που χρησιμοποιούνται για την υδραυλική ρωγμάτωση (ή και υδρορωγμάτωση) πρέπει πέραν όλων των άλλων να επιλέγονται με μεγάλη προσοχή λόγω των χημικών αντιδράσεων που προκαλούν στα πετρώματα από τα οποία περνούν.
Σημείωσε ο ίδιος ότι έχουν υπάρξει περιπτώσεις σεισμών που αποδόθηκαν ευθέως στην άντληση σχιστολιθικού αερίου ενώ στις ΗΠΑ είναι ήδη ευρέως καταγεγραμμένα περιστατικά μεγάλης περιβαλλοντικής καταστροφής σε περιοχές στις οποίες δοκιμάζεται η τεχνική.
Τέλος, μιλώντας εκ μέρους της περιβαλλοντικής οργάνωσης WWF, ο Mark Johnston εξέφρασε τη συνολική αντίθεσή του στην άντληση και χρήση του αερίου αυτού που όπως είναι φυσικό δεν λύνει κανένα από τα περιβαλλοντικά προβλήματα που σχετίζονται με τους υδρογονάνθρακες.
Στην Ευρώπη σήμερα μια χώρα στην οποία γίνονται εκτεταμένα πειράματα είναι η Πολωνία και στην ημερίδα κατέθεσε ο Tomasz Maj της Talisman Energy Polska που έχει αναλάβει τέτοια έργα.
Για τον ίδιο ο κίνδυνος μόλυνσης του υδροφόρου ορίζοντα με αέρια δεν μπορεί να αμφισβητηθεί όμως τα περιστατικά που έχουν καταγραφεί είναι αποτέλεσμα κακής εφαρμογής της τεχνολογίας.
Σε ότι αφορά δε το πρόβλημα των υγρών αποβλήτων, ο ίδιος εξήγησε ότι η εταιρία του ανακυκλώνειγια την άντληση το 85% του νερού που χρησιμοποιείται.
Στις ΗΠΑ, η «υδρορωγμάτωση» προς άντλησιν αερίου δοκιμάζεται ήδη εδώ και περίπου 40 χρόνια και ήδη υπάρχουν περισσότερα από 50.000 φρεάτια, με το ρυθμό να αυξάνεται σαφώς από το 2009.
Στην Ευρώπη πειραματικές εγκαταστάσεις πέραν της Πολωνίας (που συνδυάζει γεωλογική σταθερότητα και μεγάλα υδάτινα αποθέματα) υπάρχουν στην Αυστρία, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ολλανδία, τη Σουηδία και τη Βρετανία.
Ωστόσο τα περιβαλλοντικά και άλλα προβλήματα έχουν ήδη προκαλέσει αντιδράσεις και στη Γαλλία έχει ήδη επιβληθεί απαγόρευση της «υδρορωγμάτωσης» μέχρι νεωτέρας.
Πηγή: econews.gr
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)