Ένα μυαλό που κοιμάται ίσως να μην θεωρείται κατάλληλο για να κάνει σημαντικές σκέψεις, αλλά οι άνθρωποι μπορούν στην πραγματικότητα να επιλύσουν προβλήματα ενώ κοιμούνται.”
Και όχι μόνο αυτό, αλλά ένας από τους σκοπούς των ονείρων που βλέπουμε είναι να μας βοηθήσουν να βρούμε λύσεις σε προβλήματα που μας βασανίζουν τις ώρες που είμαστε ξυπνητοί.
Τα όνειρα είναι εξαιρετικά αληθοφανή αλλά συχνά παράλογα στη φύση τους.
Η θεωρία της Deirdre Barrett, ψυχολόγου στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, για τα όνειρα συνοψίζεται στο εξής: «Τα όνειρα είναι ουσιαστικά σκέψεις, αλλά σε μία ελαφρώς διαφορετική κατάσταση από αυτή που είναι όταν έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά. Ο λόγος που ονειρευόμαστε είναι ένα μυστήριο του μυαλού. Σε οποιαδήποτε κατάσταση και αν είμαστε, είτε δηλαδή κοιμόμαστε είτε είμαστε ξυπνητοί, εξακολουθούμε να ασχολούμαστε με τα ίδια προβλήματα.»
Αν και τα όνειρα προέκυψαν αρχικά για διαφορετικούς λόγους, ενδεχομένως να διαμορφώθηκαν με τα χρόνια ώστε να επιτελούν διπλό έργο: να βοηθούν τον εγκέφαλο να επαναλειτουργήσει και να επιλύουν προβλήματα.
Όνειρα και εξέλιξη
Μία θεωρία για την επεξήγηση των ονείρων ή οποιαδήποτε ανθρώπινη συμπεριφορά, χρειάζεται να λάβει υπόψη της την εξέλιξη. Πολλές όμως πρώιμες θεωρίες για τα όνειρα είτε δεν είχαν λάβει υπόψη τους την εξέλιξη, είτε έρχονταν σε πλήρη αντίθεση.
Για παράδειγμα, ο Sigmund Freud υποστήριξε πως τα όνειρα υπάρχουν για να εκπληρώνουν τις επιθυμίες μας. Μία όμως τέτοια ικανοποίηση σε έναν φανταστικό κόσμο θα μας βοηθούσε ελάχιστα στο να προσαρμόσουμε τα ένστικτά μας στον φυσικό κόσμο, που είναι ένα βασικό κομμάτι της εξέλιξης.
Άλλοι υποστήριξαν πως τα όνειρα είναι περισσότερο μία παρενέργεια του κύκλου του ύπνου. Τα όνειρα συνήθως συμβαίνουν στον ύπνο REM (ύπνος γρήγορων κινήσεων των ματιών). Σε αυτή την κατάσταση συμβαίνουν διάφορες λειτουργίες: ξεκουράζεται ένα τμήμα του εγκεφάλου και αναπληρώνονται τα χημικά του εγκεφάλου, όπως οι νευροδιαβιβαστές.
Αυτό οδήγησε ορισμένους να υποστηρίξουν πως τα όνειρα υπάρχουν απλά επειδή υπάρχει ο ύπνος REM. O ψυχολόγος Steven Pinker παρομοίασε κάποτε τα όνειρα με την προφύλαξη οθόνης των υπολογιστών, λέγοντας χαρακτηριστικά πως «δεν έχει ιδιαίτερη σημασία το περιεχόμενο, αρκεί να είναι ενεργά κάποια τμήματα του εγκεφάλου.»
Παρόλα αυτά, η Barrett διαφωνεί. «Η γνώμη μου είναι πως η εξέλιξη δεν πάει στράφι και όταν τα πράγματα εξελίσσονται για έναν σκοπό, τότε δεν συνεχίζουν με τα χρόνια να επιτελούν μόνο αυτό το σκοπό, αλλά παίρνουν και οτιδήποτε άλλο μπορεί να τους φανεί χρήσιμο στην εξέλιξή τους.
Επιπλέον, πρόσθεσε πως ο ύπνος REM υπάρχει εδώ και 220 εκατομμύρια χρόνια, από τότε δηλαδή που εξελίχθηκαν τα θηλαστικά. «Όσο περισσότερο καιρό υπάρχει κάτι στην εξελικτική ιστορία, τόσο πιο πιθανό είναι να έχει αποκτήσει και άλλες λειτουργίες.
Επίλυση προβλημάτων
Η Barrett μελέτησε την επίλυση των προβλημάτων στα όνειρα για πάνω από 10 χρόνια και κατέγραψε πολλά παραδείγματα του φαινομένου.
Σε ένα πείραμα, η Barrett ζήτησε από φοιτητές να επιλέξουν ένα πρόβλημα και να προσπαθήσουν να το επιλύσουν στο όνειρό τους. Τα προβλήματα δεν ήταν δύσκολα. Ουσιαστικά ήταν αρκετά εύκολες ερωτήσεις, τις οποίες οι φοιτητές δεν είχαν λύσει ακόμα. Οι φοιτητές επικεντρώνονταν στο πρόβλημα κάθε βράδυ πριν πέσουν για ύπνο. Στο τέλος της εβδομάδας, περίπου οι μισοί φοιτητές είχαν ονειρευτεί το πρόβλημα και περίπου το ¼ εξ αυτών ονειρεύτηκαν και τη λύση.
Έτσι λοιπόν, τουλάχιστον στις περιπτώσεις που τα προβλήματα είναι σχετικά εύκολα, κάποιοι μπορούν να τα λύσουν στον ύπνο τους.
Η Barrett μελέτησε εκτενώς την επιστημονική και ιστορική βιβλιογραφία, ψάχνοντας για παραδείγματα προβλημάτων που επιλύθηκαν στα όνειρα.
Βρήκε παραδείγματα κάθε είδους προβλήματος που επιλύθηκε στα όνειρα, από μαθηματικά προβλήματα μέχρι καλλιτεχνικά. Πολλά, όμως, σχετίζονταν με προβλήματα που απαιτούσαν από τα άτομα να φέρουν κάτι στο νου τους, όπως ένας εφευρέτης έχει στο νου μία νέα συσκευή.
Η άλλη μεγάλη κατηγορία προβλημάτων, που επιλύθηκαν στα όνειρα, συμπεριελάμβανε «όνειρα όπου η κοινά αποδεκτή κρίση είναι εντελώς λάθος σε ότι αφορά στην προσέγγιση του προβλήματος,» σύμφωνα με την Barrett.
Τα όνειρα μπορεί να εξελίχθηκαν για να μπορούμε να λύνουμε προβλήματα που εμπίπτουν στις δύο αυτές κατηγορίες.
«Τα όνειρα και ο ύπνος REM είναι ουσιαστικά επιπλέον χρόνος σκέψης, επομένως δυνητικά οποιοδήποτε πρόβλημα μπορεί να λυθεί κατά τη διάρκειά τους, αλλά πρόκειται για χρόνο σκέψης που είναι πολύ οπτικός και με ελάχιστους συσχετισμούς, επομένως εξελιχθήκαμε για να τον χρησιμοποιούμε και να λύνουμε τέτοιου είδους προβλήματα.»
Πηγή: ygeianews.gr
Τα αρχαιότερα ερυθρά κύτταρα αίματος που έχουν ποτέ βρεθεί στον κόσμο, ανακαλύφθηκαν στο σώμα του «Έτζι», του Ανθρώπου των Πάγων, η μούμια του οποίου είχε ανακαλυφθεί στις παγωμένες Άλπεις το 1991 και μετράει 5.300 έτη «ζωής».
Το μουμιοποιημένο πτώμα του «Έτζι» φέρει σοβαρά τραύματα και μώλωπες και ως τώρα δεν είχαν βρεθεί ίχνη αίματος πάνω του. Τώρα, μετά από 21 χρόνια, οι επιστήμονες, με επικεφαλής το βιολογικό ανθρωπολόγο Αλμπερτ Ζινγκ του γερμανικού πανεπιστημίου «Λούντβιχ Μαξιμίλιαν» του Μονάχου και της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας του Μπολζάνο, ανακάλυψαν ίχνη αίματος στα τραύματα και κατάφεραν να απομονώσουν κανονικά ερυθρά κύτταρα.
Η μούμια βρίσκεται υπό συνεχή επιστημονική έρευνα από τότε που δύο Γερμανοί ορειβάτες την ανακάλυψαν τυχαία στους πάγους των ιταλο-αυστριακών αλπικών συνόρων, στο Νότιο Τιρόλο, σε υψόμετρο 3.210 μέτρων.
Το σώμα ήταν εντυπωσιακά καλοδιατηρημένο χάρη στους πάγους, γεγονός που επέτρεψε στους επιστήμονες -με τη βοήθεια και των αναλύσεων του DNA του- να υπολογίσουν το ύψος του (γύρω στα 1,60 μέτρα), το βάρος του (50 κιλά), το χρώμα των ματιών και των μαλλιών του (καστανά), καθώς και την ηλικία του (περίπου 45 ετών) τη στιγμή του βίαιου θανάτου του, ο οποίος πιστεύεται ότι προήλθε από ένα βέλος από πυρόλιθο στο πίσω μέρος του ώμου του, το οποίο έκοψε μία ζωτική αρτηρία. Βρέθηκαν επίσης στο στομάχι του υπολείμματα από το τελευταίο γεύμα του, που περιλάμβανε κρέας ελαφιού.
Σύμφωνα με τον Ζινκ, αποτέλεσε έκπληξη για τους επιστήμονες ότι μετά από τόσα χρόνια κατόρθωσαν να βρουν πλήρη ερυθρά κύτταρα, που μοιάζουν πολύ με τα σύγχρονα. Η ανακάλυψη έγινε μετά από ανάλυση δείγματος ιστών από το σημείο του τραύματος από το βέλος, καθώς και από ένα προηγούμενο τραύμα στο χέρι.
Με τη βοήθεια ενός πολύ ισχυρού ατομικού μικροσκοπίου και ενός λέιζερ, οι ερευνητές κατάφεραν να εντοπίσουν τα αρχαιότερα ερυθροκύτταρα, που έχουν διατηρηθεί για πάνω από 5.000 χρόνια.
Η επιβεβαίωση του ευρήματος έγινε με μια άλλη τεχνική, τη φασματοσκοπία Ράμεν, η οποία επιβεβαίωσε ότι τα κύτταρα ήταν πραγματικά και έφεραν όλα τα συνήθη χαρακτηριστικά των ερυθρών κυττάρων, όπως την αιμοσφαιρίνη, την πρωτεΐνη που μεταφέρει οξυγόνο στο αίμα.
Πηγή: tvxs.gr
Μια πρωτοποριακή μέθοδο για την αποκατάσταση της όρασης αναπτύσσουν ερευνητές από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Στάνφορντ.
Πιο συγκεκριμένα οι ερευνητές χρησιμοποιούν φωτοβολταϊκά κύτταρα τα οποία μεταμοσχεύονται χειρουργικά κάτω από τον αμφιβληστροειδή και τα οποία εκτιμάται ότι θα μπορούσαν να αποκαταστήσουν την όραση σε ανθρώπους που τυφλώθηκαν λόγω εκφυλιστικών ασθενειών των ματιών.
Για την εφαρμογή της νέας τεχνικής απαιτείται ένα ζευγάρι ειδικών γυαλιών, στα οποία έχει ενσωματωθεί μια μικροσκοπική βιντεοκάμερα, αλλά και ένας υπολογιστής τσέπης, που επεξεργάζεται τα οπτικά δεδομένα.
Οι εικόνες που δημιουργούνται προβάλλονται στη μικρο-οθόνη υγρών κρυστάλλων που είναι ενσωματωμένη στα βιντεο-γυαλιά.
Σε αντίθεση όμως με τα κλασικά γυαλιά που χρειάζονται καλώδια και σύρματα, η καινοτομία της συγκεκριμένης τεχνολογίας συνίσταται στο ότι η βιντεοκάμερα παίρνει το οπτικό σήμα και το μεταβιβάζει στο φωτοβολταϊκό τσιπ σιλικόνης, που έχει εμφυτευθεί κάτω από τον αμφιβληστροειδή, μέσω μίας ακτίνας υπέρυθρου φωτός χαμηλής έντασης.
Στη συνέχεια, ηλεκτρικά ρεύματα από τις φωτοδιόδους στο τσιπ στέλνουν σημάδια στον αμφιβληστροειδή, τα οποία αμέσως μετά μεταφέρονται στον εγκέφαλο, δίνοντας στον ασθενή τη δυνατότητα να αποκαταστήσει την όρασή του.
«Δουλεύει όπως τα φωτοβολταϊκά στις στέγες, μετατρέποντας το φως σε ηλεκτρικό ρεύμα. Ωστόσο, αντί το ρεύμα να μεταφέρεται στο ψυγείο, μεταφέρεται στον αμφιβληστροειδή του ματιού», δήλωσε ο Δρ. Daniel Palanker, καθηγητής οφθαλμολογίας και επικεφαλής της μελέτης.
Εξηγώντας τους λόγους για τους οποίους η συσκευή που ανέπτυξε το Στάνφορντ υπερτερεί έναντι άλλων συσκευών που έχουν αναπτυχθεί για τον ίδιο σκοπό, ο κ. Palanker επισήμανε ότι η συσκευή που ανέπτυξε η ομάδα του θεωρητικά έχει όλο το λογισμικό ενσωματωμένο στα γυαλιά, δηλαδή εξωτερικά του ματιού.
«Ο χειρούργος πρέπει μόνο να φτιάξει μια μικρή τσέπη κάτω από τον αμφιβληστροειδή και στη συνέχεια να τοποθετήσει μέσα της τις φωτοβολταϊκές κυψέλες», τόνισε.
Σημειώνεται ότι αν και η τεχνική που ανέπτυξε το Στάνφορντ θα μπορούσε να βοηθήσει τους ανθρώπους να δουν και πάλι, με τη συγκεκριμένη συσκευή, όπως και με τις υπόλοιπες που δοκιμάζονται, οι ασθενείς δεν μπορούν να δουν κανονικά τα χρώματα, ενώ η όρασή τους θα απέχει πολύ από τη φυσιολογική.
Πηγή: econews.gr
Το Ντουμπάι της …υπερβολής δεν ήταν πάντα έτσι. Πριν βγει το πετρέλαιο στην «επιφάνεια», το Ντουμπάι ήταν απλώς ένα ψαροχώρι. Όσο εξοικειωμένοι είναι σήμερα οι κάτοικοι με τις Ferrari, άλλο τόσο ήταν πριν από 40 χρόνια με τις καμήλες.
To Ντουμπάι πριν και μετά:
Πηγή: koutipandoras.gr
