Σοβαρό πλήγμα στην πολιτική του Μπάρακ Ομπάμα, επί των ημερών του οποίου πολλαπλασιάστηκαν οι στοχευμένες δολοφονίες και οι βομβαρδισμοί από τηλεκατευθυνόμενα αεροσκάφη, αποτελεί μια νέα πολύ σημαντική έκθεση ερευνητών της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης και της Νομικής Σχολής του Στάνφορντ.
Η έκθεση έχει τίτλο «Ζώντας κάτω από τα τηλεκατευθυνόμενα βομβαρδιστικά: Θάνατος, τραυματισμοί και βλάβες στους πολίτες από τα αμερικάνικα τηλεκατευθυνόμενα βομβαρδιστικά στο Πακιστάν», χρειάστηκαν 9 μήνες εντατικής έρευνας για την ολοκλήρωσή της και βασίζεται σε πλήθος ντοκουμέντων, τα οποία αποδεικνύουν τα «επιβλαβή και αντιπαραγωγικά αποτελέσματα της αμερικάνικης πολιτικής των τηλεκατευθυνόμενων βομβαρδιστικών» και τις «αρνητικές επιπτώσεις που έχουν στους ανθρώπους που ζουν κάτω απ’ αυτά».
Ιδού μερικά χαρακτηριστικά αποσπάσματα:
«Στις ΗΠΑ, η κυρίαρχη θέση για τη χρήση των τηλεκατευθυνόμενων βομβαρδιστικών στο Πακιστάν είναι ότι πρόκειται για ένα χειρουργικής ακρίβειας και αποτελεσματικό εργαλείο που κάνει τις ΗΠΑ πιο ασφαλείς δίνοντας τη δυνατότητα για "στοχευμένες εκτελέσεις" τρομοκρατών με ελάχιστα μειονεκτήματα ή παράπλευρες απώλειες.
Η θέση αυτή είναι παραπλανητική…
Τα τηλεκατευθυνόμενα βομβαρδιστικά πετούν 24 ώρες το 24ωρο πάνω από τις κοινότητες στο βορειοδυτικό Πακιστάν, πλήττοντας κατοικίες, οχήματα και δημόσιους χώρους χωρίς προειδοποίηση. Η παρουσία τους τρομοκρατεί τους άντρες, τις γυναίκες και τα παιδιά, αυξάνοντας την ανησυχία, το άγχος και τα ψυχολογικά τραύματα στο πληθυσμό των κοινοτήτων. Αυτοί που ζουν κάτω από τα τηλεκατευθυνόμενα βομβαρδιστικά έχουν να αντιμετωπίσουν το συνεχή φόβο ότι μπορεί να δεχτούν κάθε στιγμή ένα θανατηφόρο χτύπημα, γνωρίζοντας ότι είναι αδύναμοι να προστατέψουν τον εαυτό τους. Αυτός ο φόβος έχει επιπτώσεις στη συμπεριφορά τους. Η πρακτική των ΗΠΑ να χτυπούν μια περιοχή πολλές φορές και οι μαρτυρίες ότι έχουν σκοτώσει διασώστες κάνουν τους πολίτες των κοινοτήτων και τα μέλη ανθρωπιστικών οργανώσεων να φοβού-νται ή να είναι απρόθυμοι να βοηθήσουν τραυματισμένα θύματα. Πολλοί αποφεύγουν να συγκεντρώνονται σε ομάδες, ακόμη και σε σημαντικά φυλετικά σώματα λήψης αποφάσεων και επίλυσης διαφορών, από φόβο ότι μπορεί να τραβήξουν την προσοχή των βομβαρδιστικών. Αρκετοί γονείς κρατούν τα παιδιά τους στο σπίτι και τα παιδιά με τραύματα ή ψυχολογικά προβλήματα εγκαταλείπουν το σχολείο.
Οι βομβαρδισμοί έχουν υπονομεύσει τις πολιτιστικές και θρησκευτικές πρακτικές και έχουν κάνει πολλές οικογένειες να φοβούνται να παρακολουθήσουν κηδείες…
Ο αριθμός των "υψηλού επιπέδου" στόχων που έχουν δολοφονηθεί ως ποσοστό του συνόλου των θυμάτων είναι εξαιρετικά χαμηλό – υπολογίζεται μόλις στο 2%.Επί πλέον, υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία ότι οι αμερικάνικοι βομβαρδισμοί έχουν διευκολύνει τη στρατολόγηση σε βίαιες μη – κρατικές ένοπλες ομάδες και ωθούν σε περισσότερες βίαιες επιθέσεις…
Οι δημοσιογράφοι και ο τύπος πρέπει να σταματήσουν την κοινή τακτική να αναφέρονται απλά σε θανάτους "μαχητών" χωρίς περαιτέρω εξήγηση. Ολες οι αναφορές σε κυβερνητικούς απολογισμούς για θανάτους "μαχητών" πρέπει να παίρνουν υπόψη ότι η αμερικάνικη κυβέρνηση υπολογίζει όλους τους ενήλικες άντρες που σκοτώνονται από βομβαρδισμούς ως "μαχητές"..».
Με λίγα λόγια, η έκθεση αποκαλύπτει ότι τα αμερικάνικα τηλεκατευθυνόμενα βομβαρδιστικά χτυπούν αδιάκριτα και χωρίς καμιά προειδοποίηση σπίτια, οχήματα, δημόσιους χώρους, κάθε είδους ομάδες και συγκεντρώσεις στο βορειοδυτικό Πακιστάν σκορπώντας τον τρόμο, το θάνατο και την καταστροφή στον άμαχο πληθυσμό, αφού μόλις το 2% των θυμάτων είναι "υψηλού επιπέδου" στόχοι σε σύνολο 2.562 – 3.325 (ανάλογα με την πηγή των στοιχείων) νεκρών. Ακόμη πιο φοβερό είναι το ότι χτυπούν περισσότερες φορές τον ίδιο στόχο, ώστε σκοτώνουν και όσους σπεύδουν να βοηθήσουν τα θύματα, με αποτέλεσμα να αποτρέπουν την προσφορά βοήθειας, πράξη που θεωρείται έγκλημα πολέμου. Αποκαλύπτει επίσης ότι ο Λευκός Οίκος δίνει ψευδή και παραπλανητικά στοιχεία για να συγκαλύψει τη συστηματική σφαγή άμαχου πληθυσμού βαφτίζοντας «μαχητές» όλους τους νεκρούς ενήλικες άντρες. Τα ίδια προφανώς ισχύουν και στο Αφγανιστάν, στην Υεμένη, στη Σομαλία και όπου αλλού οι Αμερικάνοι έχουν ανοίξει πολεμικά μέτωπα.
Τα τηλεκατευθυνόμενα βομβαρδιστικά θεωρούνται το νέο «μαγικό» όπλο μεγάλης αποτελεσματικότητας, χωρίς αμερικάνικες απώλειες σε ανθρώπινο δυναμικό. Όμως, ούτε μ’ αυτά μπορούν οι Αμερικάνοι να κερδίσουν ένα πόλεμο. Το αποδεικνύουν όσα συμβαίνουν στο Πακιστάν, όπου όχι μόνο δεν έχουν καταφέρει να διαλύσουν τα δίκτυα των «τρομοκρατών», αλλά έχουν φουντώσει τον αντιαμερικανισμό. Το αποδεικνύει η πλήρης αποτυχία της αμερικάνικης στρατηγικής εξόδου από το βάλτο του Αφγανιστάν, όπου τις τελευταίες μέρες έφτασαν στο σημείο να αναστείλουν επ’ αόριστο τις κοινές αφγανονατοϊκές στρατιωτικές επιχειρήσεις μετά το ρεκόρ φονικών επιθέσεων αφγανών στρατιωτών και αστυνομικών εναντίον νατοϊκών συναδέλφων τους.
Πηγή: eksegersi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου