Γράφει ο Κλεάνθης Γρίβας
Άνθρωπος με λίγα πνευματικά χαρίσματα και ελάχιστες κοινωνικές ικανότητες, ο οποίος, δίχως αξιόλογη πολιτική εμπειρία, έγινε Καγκελάριος της Γερμανίας… Πώς μπόρεσε ένας τέτοιος άνθρωπος να αποκτήσει τόσο μεγάλη ιστορική σημασία, ώστε να είναι σε θέση να κάνει ολόκληρο τον κόσμο να κρατά την ανάσα του;
Kershaw Ian, ιστορικός, Hitler 1889-1936: Hubris και Hitler 1937-1945: Nemesis
Ο Αγών Mου (Mein Kampf) του Χίτλερ είναι μια σύνθεση από αφόρητα απλοϊκές σκέψεις και ατέλειωτες επαναλήψεις οι οποίες διατυπώνονται μ’ ένα τρόπο που προσβάλλουν βάναυσα τη λογική. Ένα χάος από εξωραϊσμένες παιδικές και νεανικές αναμνήσεις, κοινοτοπίες, άσχημα αφομοιωμένες επιδερμικές αναγνώσεις και ακούσματα ενός αμόρφωτου, ανεπάγγελτου και αποτυχημένου αυστρογερμανού χωρικού, που η παρουσίασή τους με τη μορφή βιβλίου δεν θα είχε καμιά ελπίδα να επηρεάσει οποιονδήποτε εκτός από τον (καθ’ υπαγόρευση) συγγραφέα του, εάν μια απρόσμενη ιστορική συγκυρία που είχε ανάγκη από μίσος, δεν το καθιστούσε «εργαλείο της ιστορίας».
Πυρηνικό στοιχείο του Mein Kampf είναι το μίσος που διαπερνά όλες τις σελίδες του. Ένα μίσος που, όταν καταλάβει την εξουσία, θα μετασχηματιστεί σε κινητήρια δύναμη η οποία θα οδηγήσει τον γερμανικό λαό και την ανθρωπότητα στη χειρότερη πολεμική καταστροφή της ιστορίας, μέσα από ένα δρόμο σπαρμένο με πτώματα.
Ο Χίτλερ μπορεί να επικριθεί, να αποδοκιμαστεί και να καταδικαστεί για οτιδήποτε εκτός από το ότι δεν προειδοποίησε την ανθρωπότητα για τα ανθρωποθυσιαστικά του σχέδια. Γιατί στο Mein Kampf υπάρχουν τα πάντα: Η κατάργηση της δημοκρατίας. Η επιβολή της δικτατορίας. Το μίσος κατά της Γαλλίας. Η κατάκτηση της ηπειρωτικής Ευρώπης. Η εκστρατεία στην Ανατολή, Το φυλετικό μίσος. Η εξόντωση των Εβραίων. Η κυριαρχία της «ανώτερης φυλής». Η δουλοποίηση των «κατώτερων φυλών».
Όλα αυτά, που εκτίθενται ως στόχοι του μελλοντικού υποψήφιου Φίρερ με ανατριχιαστική σαφήνεια και κυνικότητα, στην αρχή αντιμετωπίστηκαν από τους πολιτικούς και την κοινή γνώμη ως «παραλήρημα ενός φανατικού» που θα έπρεπε να αποτελεί αντικείμενο ψυχιατρικής και όχι πολιτικής αποτίμησης. Αλλά, όταν μερικά χρόνια αργότερα αυτό το «παραλήρημα» επενδύθηκε με δύναμη ικανή να επιτρέψει την εφαρμογή του, η ανθρωπότητα κλήθηκε να πληρώσει ένα βαρύτατο τίμημα για την εθελοτυφλία και την κωφότητά της.
Εάν οι πολιτικοί, οι επιχειρηματίες, οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης και οι λαοί στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ είχαν κάνει τον κόπο να διαβάσουν το Mein Kampf τα πρώτα χρόνια της έκδοσής του (1925-1932), θα είχαν βρει σ’ αυτό όλες τις λεπτομέρειες της τραγωδίας που χρειάστηκε να βιώσουμε στην σκοτεινή περίοδο 1933-1945. Γιατί πέρα από οποιαδήποτε φιλολογική, πολιτική ή κοινωνιολογική ερμηνεία, το Mein Kampf είναι η πρώτη στην ιστορία εκ των προτέρων καταγραφή και δημοσιοποίηση του σχεδίου ενός εφιαλτικού μαζικού εγκλήματος εκ προμελέτης, απέναντι στην οποία τα δυνάμει θύματά του αντέδρασαν με μια ανερμήνευτη και ασυγχώρητη ελαφρότητα.
Η άποψη ότι η επιβολή του Χίτλερ ήταν αποτέλεσμα της «μοιραίας και δαιμονικής προσωπικότητάς του» έχει απορριφθεί από το μεγαλύτερο μέρος των ιστορικών. Ο Ναζισμός ως μέθοδος κατάληψης και τρόπος οργάνωσης και άσκησης της εξουσίας δεν μπορεί να αποδοθεί στις υπερφυσικές ιδιότητες ενός «πνεύματος του κακού» ούτε να αγνοείται ως «θλιβερό ατύχημα» της ιστορίας. Γιατί, όπως υποστηρίζει ο φιλόσοφος Κάρλ Γιάσπερς (Karl Jaspers), μέσα από την ιστορία του Χίτλερ και του ναζισμού βγαίνει το δίδαγμα ότι «όλα αυτά ήταν δυνατό να γίνουν. Και πάντα θα είναι δυνατό».
Η συνέχεια του άρθρου εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου